پرش به محتوا

مردمان وخی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
وخی
یک دختر وخی در پاکستان
کل جمعیت
تخمینی ۱۲۰ هزار نفر
مناطق با جمعیت چشمگیر
افغانستان، جمهوری خلق چین، پاکستان، تاجیکستان
زبان‌ها
زبان وخی
دین
اسلام (شیعه اسماعیلی)

مردمان وخی یا خیک، یک گروه نژادی ایرانی‌تبار[۱] ساکن واخان در شمال‌شرقی افغانستان، بدخشان در جنوب تاجیکستان، سین کیانگ در باختر چین و گژال در شمال پاکستان هستند و به زبان وخی سخن می‌گویند. جمعیت آنها بین هفتاد هزار تا یکصد هزار نفر تخمین زده می‌شود. در چین، مردمان وخی به همراه مردمان سریکالی به عنوان تاجیک‌های چین شناخته می‌شوند و در مناطقی از افغانستان و تاجیکستان، پامیری خوانده می‌گردند. همه مردمان وخی باورمند به نزاریه، یکی از شاخه‌های شیعیان اسماعیلی هستند. وخی‌ها غالباً کوچ‌نشین بوده و از حیوانات اهلی برای حمل و نقل استفاده می‌کنند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Wakhi". Endangered Language Alliance. Retrieved 14 July 2018.